خداوندا

خداوندا ! امروز صبح هم با نیت عشق وضو گرفتم;
دو رکعت نماز وفا خواندم;
به خدای بی همتا لبیک گفتم;
و بر سر سجاده احساس نشستم;
و آنقدر پر بودم از غمهای روزگار; و چه دلتنگ بودم برای معبودم;
دلم میخواست تمام غزلهای عالم را در کنار سجاده عشقم بکارم!;
یکباره حصار بغضم را شکستم;
در کنار سجاده عشق با اشک افطار کردم; و با خدا راز و نیاز;
خدایا سحرگاهان با عشق تو متولد میشوم!
به یاد تو لحظه هایم را سپری میکنم;
وقتی بر خاستم ; خیلی سبک بودم ; لبریز از امید

رحلت پیامبر اکرم (ص)

وفای مدینه

مدینه بعد پیغمبر چه محزون و غم انگیزی

                                     بهارت در سفر رفت و تو مهماندار پاییزی

مدینه بعد پیغمبر ندیدی روز خوش دیگر

                                      امان از بی وفایی ها امان از چرخ بازیگر

مدینه کرده ای پرپر گل دامان زهرا را

                                 به ناکامی زدی بر هم سر و سامان زهرا را

مدینه بعد پیغمبر مصیبت سر به هر سو زد

                             خودم دیدم که گلزارش میان شعله می سوزد

مدینه فاطمه غم را تجسم کرده یعنی چه؟

                                        کنار بستر بابا تبسم کرده یعنی چه؟

مدینه بعد پیغمبر تو با زهرا مدارا کن

                                 علی مظلوم و تنها شد گره از کار او وا کن

مدینه بعد پیغمبر در این گلشن چه دیدی تو

                                     صدای قلب زهرا ز پشت در شنیدی تو 

زمزمه

چشم انتظار ...

ای امید عاشقان !

این دل به دردی مبتلاست،

بهار ها از پی هم گذشتند ،

 ولی تو نیامدی .

اگر می دانستم ،

در کدامین کنج عالم ،

در کدامین پشت پرده ،

منتظر و تنها نشسته ای

بی تامل سوی تو می تاختم.

ولیکن ‍! افسوس و صد افسوس

که نمی دانم کجایی ...؟

نمیدانم ، در کدامین پس پرده نظاره گر آدمی هستی...

آه ! اگر می دانستم ،دسته ای از زیبا ترین نرگس های باغ را برایت می آوردم.

اگر می دانستم، کوی و برزن را برای آمدنت چراغانی می کردم.

اگر می دانستم ، بر سر هر کوچه ای گل به دست مردمان می دادم.

اگر می دانستم ،  نغمه های شادی سر می دادم.

افسوس که نمی دانم ...

شعر

کار مده نفس تبه کار  را ..............در صف  گل  جا  مده  این  خار را

کشته نگه دار که موش هوی .......... خورده بسی خوشه و خروار را

چرخ و زمین بندهٔ تدبیر توست .............. بنده  نشو درهم و دینار  را

همسر  پرهیز  نگردد  طمع................... باهنر   انباز   مکن  عار  را

ای که شدی  تاجر بازار وقت .............. بنگر  و  بشناس  خریدار  را

چرخ بدانست که کار تو چیست ............دید چو در دست تو افزار را

بار وبال است تن بی تمیز ..................روح چرا می کشد این بار را

تا  نزند  راهروی را  بپای ......................به که  بکوبند  سر  مار  را

خیره نوشت آنچه نوشت اهرمن...........پاره کن این دفتر و طومار را

هیچ  خردمند نپرسد زمست .............. مصلحت  مردم  هشیار  را

روح گرفتا ر و  به  فکر  فرار ...............فکر  همین  است  گرفتار  را

آیینهٔ   تست  دل  تابناک ................ بستر  از  این  آیینه  زنگار  را

دزد از این خانه از آن رو گذشت ...............تابشناسد در و دیوار  را

چرخ یکی دفتر کردار هاست ...........پیشه  مکن  بیهده  کردار   را

دست هنر چیده‌، نه دست هوس..........میوهٔ این شاخ نگونسار را

رو گهری جوی که وقت فروش ..............خیره  کند  مردم  بازار  را

در همه جا راه تو هموار نیست.........مست مپوی این ره هموار را

((پروین اعتصامی))

اربعین حسینی(ع)

   

 

نشان عشق

خون جگر ز آه من ،می چکد ای پناه من

ز زیر خاک و خون بگو ،جواب سوز و آه من

آمده ام کنار تو، که جان کنم نثار تو

نگر که سایه ای ز من، فتاده بر مزار تو

تو رفتی و ز بعد تو ،شدم اسیر و در به در

به هر کجا که رفته ام ، تو را شدم نظاره گر

چگونه باورم شود، که دیدمت به خون تپان

به قامت خمم شوم،به تربت تو سایبان

نشان عشق تو بود،همرهم ای برادرم

یکی بر این شکسته سر، دو صد نشان به پیکرم

رسیده زینب تو با ،جامه پاره پاره ای

ببین رباب آمده ،همره گاهواره ای

سکینه آب مب برد ، به سوی ساقی حرم

گلاب اشک می دهد ع به جای پای مادرم

خروش جاری فرات ، دلم کباب می کند

یاد لبان تو مرا ،خانه خراب میکند