هفته دفاع مقدس گرامی باد

هر چند همچو گل همه بر باد رفته اند

هرگز گمان مدار که از یاد رفته اند
اینان نه آن گل اند که گویی در این بهار
از یاد رفته اند چو بر باد رفته اند
اینان نه آهویند که گویی دریغ و حیف
در چنگ ظالمانه صیاد رفته اند
جای دریغ نیست بر ایشان که این گروه
با عزم آهنین و دل شاد رفته اند
« استاد » گفته بود که با جان و دل به پیش
اینان بنا به گفته استاد رفته اند
سرباز آهنین نبرد نهایی اند
پولاد زیست کرده و پولاد رفته اند
در راه پی گذاری کاخ جهان نو
بر جا نهاده پایه و بنیاد رفته اند
در راه آفرینش باغی پر از شکوه
بی خس و خار و آفت و اضداد رفته اند
« پیروز باد ملت ما، انقلاب ما»
گویان، به رغم دشمن جلاد رفته اند
« کوبنده باد جنبش خلاق رنجبر»
برگوش عالمی زده فریاد رفته اند
بر باد رفته نیز نبایست گفتشان
در قلب ما نهاده بسی یاد رفته اند
مهدی اخوان ثالث

قران

سلام

عرض ادب و احترام

همانطور که میدونیمما یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر داریم و خاتم انبیا پیامبر اکرم ص هستن.

هر یک از پیامبران ما برای هدایت مردم زمان خود راهی را پیش گرفتند و دارای آیتی بودند.

هر یک از پیامبران الهی نشانه و بینه داشتند که نشان میداد از جانب خدا امده اند و ادعایی راستین دارند.

مهمترین معجزه ی پیامبر اکرم ص قران کریم هست که بر خلاف کتب اسمانی دیگر پس از گذشت سالیان دراز تحریف نشده .

اگر این معجزه از نوع کتاب نبود نمیتوانست اینگونه شاهدی بر نبوت ایشان باشد.

چرا که قران کریم به عنوان معزه ی رسول خدا دارای ویژگی هایی ست که ان را از بقیه کتب و اعجاز متمایز میکند.

اولین و اشکارا ترین جنبه ی اعجاز قران کریم نشانه های لفظی و ظاهری ست:

فصاحت و بلاغت قران کریم در ابتدای نزول ان مورد توجه همه گان قرار گرفت ،حتی مخالفان که بعضی ها شان شب هنگام پنهانی قران خواندن ائمه را ناظر بودند.

زیبایی ها لفظی وساختار موزون و متوازن برخورداری از کلمان و جملات منسجم و اختصار و بسیاری از ویژگی های هنرمندانه.

این ویژگی ها را در سوره های بلند که در زمان طولانی نازل شده اند نیز مشهود است به گونه ای که نمی توان جای هیچ یک از کلمات را تغییر داد .

به عنوان نمونه ای کوتاه و مشهود ایه بسم الله الرحمن الرحیم  که با ارمشی خاص ادا میشود.

ادامه دارد...

تو بمان و دگران

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان با دگران وای به حال دگران

رفته چون مه به محاقم که نشانم ندهند

هر چه آفاق بجویند کران تا به کران

میروم تا که به صاحبنظری بازرسم

محرم ما نبود دیده‌ی کوته نظران

دل چون آینه‌ی اهل صفا می‌شکنند

که ز خود بی‌خبرند این ز خدا بیخبران

دل من دار که در زلف شکن در شکنت

یادگاریست ز سر حلقه‌ی شوریده سران

گل این باغ بجز حسرت و داغم نفزود

لاله رویا تو ببخشای به خونین جگران

ره بیداد گران بخت من آموخت ترا

ورنه دانم تو کجا و ره بیداد گران

سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

کاین بود عاقبت کار جهان گذران

شهریارا غم آوارگی و دربدری

شورها در دلم انگیخته چون نوسفران